Sobotnie spotkanie przy wernisażu „Szklane serce” Joanny Kruły było jednym z tych wieczorów, w których sztuka naprawdę zaczyna oddychać. Wypełniła Przestrzeń rozmowami, uważnością i tym rodzajem skupienia, który pojawia się tylko wtedy, gdy obrazy dotykają czegoś prawdziwego.
Joanna zabrała nas do świata, w którym lustra, stare okna i kolor stają się językiem — opowieścią o kruchości, odwadze i o sercu, które potrafi odbijać więcej, niż jesteśmy w stanie nazwać. Inspiracje Godardem i Blondie tworzą tu ramę, ale sedno tkwi w tym, jak artystka patrzy: obrazem, dźwiękiem i słowem, zapisując sny i emocje w abstrakcyjnych formach.
Spotkanie z lubańską publicznością było dla Joanny wyjątkowe. Pojawiły się pytania, które otwierały nowe perspektywy. Pojawiły się wzruszenia — takie, które pokazują, że twórczość potrafi stworzyć przestrzeń dialogu, nawet bez słów.
Dziękuję Wam wszystkim za obecność.
Dziękuję artystce @jnn_croix_art, kuratorce @pacalkaaa, Kubie @k.to_nie_my i każdej osobie, która przyszła i współtworzy klimat tego miejsca.
To dzięki Wam Przestrzeń ma sens i energię do dalszych działań.
Wystawa „Szklane serce” jest dostępna do 20.12.2025.
Lubań, ul.Zgorzelecka 18
Czeka na Was „miłość jako choroba”, oksytocynowy sweter, serce w trybie samolotowym i wiele innych odsłon wrażliwości.
Zapraszam do świata, w którym każde spojrzenie jest lustrem, a każde okno — przejściem do innego wymiaru.
Za zdjęcia dziękuję Dariuszowi Diakoniuk i Kubie @k.to_nie_my
